من خود آن سیـــــــــــزدهم، کز همه عالم به درم...
رویِ بخارِ شیشه ی دلم نوشتم بی تو هرگز، که تویی تو سرنوشتم آروم آروم، قطره ی اشکی چکیدو قصه گویِ غربت و دلواپسی شد قاصدک باز از درِ خونه گذشته اما باز بی خبر از تو... از این طلسمِ بی کسی دلم گرفته آسمونم بی تو رنگِ غم گرفته ناشناسم من تویِ شهرِ نگاهت دل هنوزم منتظر مونده به راهت اما بازم؛ میدونم خواب و خیاله که تو برگردی دوباره... همیشه دستام تشنه ی دستِ تو بوده سهم چشمام این شبایِ تیره بوده قلبِ تو از عشق من یه دنیا دوره راهه عشقم چه غریب و بی عبوره اما من تا آخره این جاده ی غم قصه ی عشقو میخونم... تو آسمونِ چشمِ تو پُر از ستاره اما این غم تو شبِ من موندگاره من اسیرِ عکسِ ماهه روی آبم اما اون از من چه دوره تمومِ شعرام رنگِ تلخ انتظاره دیگه این دل قصه ی تازه نداره می نویسم؛ تا قیامت این دلِ من پایِ عشقت موندگاره...
نظرات شما عزیزان:
پاسخ:salam duste aziz shoma adrese webet ro dorost vared nakardi k man betunam behet sar bezanam motasefane...
| طراحی قالب : قالبفا |
|
| |
| وب : | |
| پیام : | |
| 2+2=: | |
| (Refresh) | |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز : 27
بازدید هفته : 47
بازدید ماه : 200
بازدید کل : 59472
تعداد مطالب : 69
تعداد نظرات : 62
تعداد آنلاین : 1
jpg.gif
تبادل لینک هوشمند